Zaterdag 1 juli 2023 om 03:00

Nabij de luchthaven van de Nigeriaanse hoofdstad Abuja wordt Centenary City gebouwd, een nieuwe en prestigieuze stad-in-de-stad. ‘Dubai is ons voorbeeld’, vertelt property advisor Uchenna Aduba bij de maquette van het complex. ‘Dit wordt het nieuwe hart van Abuja, met de hoogste toren van Afrika, moderne appartementen en luxevilla’s, een vijfsterrenhotel, een golfterrein, een pretpark en een shoppingmall. Er komt zelfs een urban safaripark, maar enkel met ongevaarlijke dieren, zoals antilopen en kangoeroes. Het hele complex is een belastingvrije free zone en zal volledig ommuurd zijn. Veiligheid boven alles. Enkel wie hier woont of werkt, komt erin. En toeristen natuurlijk.’

Het veiligheidsprobleem in Nigeria is reëel. Jihadisten en criminelen hebben met ontvoeringen en afpersingen een goed draaiend businessmodel ontwikkeld. Wie het zich kan permitteren woont in een van de vele luxueuze privévillawijken die zich met muren, rollen scheermesdraad en bemande checkpoints afsluiten van de chaos van de buitenwereld. Het is er veilig, de plantsoenen worden keurig onderhouden en op de oprit staan SUV’s geparkeerd. Een vriendelijke man nodigt me uit in zijn tuin. Zijn zwembad is voor de helft gevuld met vuil groen water. ‘Tja. Zo’n zwembad raak je na een tijd ook beu.’

In Moscow Underground, een van Abuja’s bekendste clubs, kost een pint 11 euro. Bier wordt hier nochtans zelden gedronken. Het zijn vooral flessen whisky en champagne die worden aangedragen door sexy hostessen. Zo kan iedereen zien waar het geld zit. Clubbing als statussymbool.

Nigeria is geen arm land. De overvloed aan natuurlijke grondstoffen en olie deed het uitgroeien tot de op twee na grootste economie van Afrika. Toch kun je niet om de armoede heen. In de uitgaansbuurten en aan de kruispunten in Centraal-Abuja scharrelen venters en bedelaars hun dagelijkse inkomen bij elkaar. Een bouwvakker op de werf van een nieuwe villawijk fluistert me zijn salaris toe: 3000 naira per dag, omgerekend 4 euro. Volgens een VN-rapport uit 2022 beschikt 40 procent van de Nigerianen over minder dan 1 dollar per dag.

Wat dat concreet betekent, wordt duidelijk bij een bezoek aan Mpape. De grootste sloppenwijk van Abuja is een labyrint van stoffige steegjes met open riolen, lemen huizen met golfplaten daken en afvalbergen aan de rand. Water halen de bewoners bij de collectieve pomp. Veel huizen kregen een rood kruis op de muur geschilderd, een teken dat de woning illegaal is en zal worden afgebroken.

De extreme armoede en de ongelijkheid zijn niet te wijten aan een gebrek aan middelen, maar aan misbruik van die middelen. De politieke en economische elite heeft elke voeling met het dagelijkse leven van de Nigerianen verloren. In alle geledingen van de maatschappij zijn corruptie en omkoping een gangbare praktijk. Intussen duwt de torenhoge inflatie nog meer mensen richting afgrond.